ความรักของคนตาบอด ตลาดนัดจตุจักร เอิ๊กๆๆ

คุณเคยเห็นคนตาบอดไหม... คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่....

คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น..ตลาดนัด...

พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง...

คนสองคน...ที่จับมือกัน...ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด...

เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่...

นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว...ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง...

กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้ ก็คือขันอลูมิเนียม... อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน..

เราอาจจะไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนัก... แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน...

และดูเหมือนเขาก็หวังว่าคุณจะต้องชอบมัน... เราเห็นเขาจับมือกัน...

วินาทีนั้น...ทำให้นึกถึงอะไรบางอย่างที่เราเคยมองข้ามมาตลอด...

คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า....

ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ... เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า...

คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร.. คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น...

เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน.... ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี

ให้กังวลใจ...เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้... ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน...

ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน.. คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย " ใ จ " ล้วนๆ...

ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น...


คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง...

คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก...

คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน...

พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ.... ?


คุณรู้หรือเปล่า.....คนตาบอด จับมือของคนที่เขารักไว้เสมอๆ เกือบตลอดทั้งวัน...

คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไหม... ?



เรากลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี...

หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่การงานที่ดีเหลือเกิน...

หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด...

แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก...


หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน....เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น....

เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ...


อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้...

ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า...

วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน...

ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข....