ImageHost.org

วันอังคารที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553



“ ความรัก คือ การทิ้งความกลัวไป “ คำกล่าวที่มีความหมายดี ๆ นี้ดูสวยงาม

แต่อาจจะยากแก่การลงมือทำ จริง ๆ ในสายตาของบางคน ที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องความรักมาเลย หรือคนที่เคยผ่านประสบการณ์เลวร้าย จากความรักมาแล้ว..... ที่เป็นอย่างนี้อาจเพราะพวกเขารู้สึกว่า การนำตัวเองเข้าไปพัวพันกับความรัก ก็เหมือนกับการเสี่ยง... เสี่ยงที่จะถูกปฏิเสธ...

ถูกทำให้ผิดหวัง...ถูกทอดทิ้ง..และทำให้เจ็บปวด จึงเป็นที่มาของความรู้สึก..กลัวความรัก..... .....

แม้ความรักอาจไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต แต่มันก็มีค่า.. ต่อการมีชีวิตอยู่ เป็นแรงบันดาลใจให้เราทำอะไรได้มากมาย .... อยากบอกกับคนที่ยังกลัวความรักว่า ไม่ผิดหรอกที่คุณจะกลัวมัน เพราะอย่างน้อยคุณก็รู้ตัวเองดีว่า กลัวความรัก ต่างกับคนที่วิ่งหนีความรัก และเฝ้าหลอกลวงตัวเองว่า มีความสุขดีแล้วกับการอยู่คนเดียว ไม่จำเป็นต้องพบเจอและสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นตัวเอง เพราะกลัวจะต้องรักคนอื่น แต่ลืมนึกไปว่า ถึงเราจะหนีมันอย่างไร ก็หนีไม่พ้นหรอก เพราะความรักมันอยู่ในใจของเรา จะหนียังไงมันก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ แล้วคุ้มหรือเปล่ากับการต้องหลอกตัวเองไปเรื่อย ๆ อย่างนั้น .... หนทางของความรัก มันอาจจะไม่ได้เป็นภาพที่ชัดเจน ให้เราเดินไปได้สะดวกหรือง่าย ๆ แต่สิ่งที่รออยู่ที่ปลายทางนั้น ก็มีค่ามากพอ ที่จะกวักมือเรียกเราให้เดินเข้าไปหา ...แทนที่เราจะวิ่งหนีมัน ก็เปลี่ยนมาเป็นเตรียมตัวเองให้พร้อม

เวลาที่จะต้องไปเจอกับมันดีกว่า เหมือนกับเวลาที่เราออกเดินทาง ก็ เตรียมเสื้อกันหนาวไปบ้างเผื่อเจออากาศที่หนาวเย็น เสื้อกันฝนหยิบไปหน่อยก็ดี เผื่อหยิบมาใส่เวลาที่ฝนมันตก หยูกยาก็ติดไปบ้างนิด ๆ หน่อย ๆ พอปฐมพยาบาลตัวเองเบื้องต้นเวลาเจ็บไข้ .... แต่ถ้าเดินทางออกไปแล้วโชคร้าย ต้องสะบักสะบอมกลับมาก็ไม่เป็นไร... รักษาตัวเองใหม่ เผื่อออกเดินทางในครั้งต่อไปก็เท่านั้นเอง.. แต่เชื่อไหมว่า..การเดินทางครั้งต่อไปของเรา มันต้องดีกว่าครั้งแรกอยู่แล้วล่ะ... ว่าไหม...? .....

"วันนั้น อ่อนแอ แต่วันนี้ไม่ใช่"....

วันอาทิตย์ที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ความรักของคนตาบอด ตลาดนัดจตุจักร เอิ๊กๆๆ

คุณเคยเห็นคนตาบอดไหม... คนตาบอด...ที่เดินไปไหนต่อไหนด้วยกันเป็นคู่....

คุณอาจเจอพวกเขาได้ ในที่ที่มีคนอยู่กันเยอะๆ เช่น..ตลาดนัด...

พวกเขาไปที่นั่น เพราะหวังว่า... คงจะมี คนใจบุญ ไปเดินอยู่ที่นั่นบ้าง...

คนสองคน...ที่จับมือกัน...ค่อยๆ เดินกระเถิบไปด้วยกันทีละนิด..ทีละนิด...

เพราะต่างคน ต่างก็มองไม่เห็นอะไรกันทั้งคู่...

นอกจากไม้เท้าคนละอันแล้ว...ในมือพวกเขาถือวิทยุเก่าๆ เครื่องนึง...

กับไมค์อีกอีกหนึ่งอัน...ที่ขาดไม่ได้ ก็คือขันอลูมิเนียม... อาวุธสำคัญที่ใช้หากินอยู่ทุกวัน..

เราอาจจะไม่ คุ้นหู กับเพลงที่เขาร้องนัก... แต่ก็ดูว่าเขาตั้งใจร้องเหลือเกิน...

และดูเหมือนเขาก็หวังว่าคุณจะต้องชอบมัน... เราเห็นเขาจับมือกัน...

วินาทีนั้น...ทำให้นึกถึงอะไรบางอย่างที่เราเคยมองข้ามมาตลอด...

คุณเคยนึกถึงความรักของ..คนตาบอด..หรือเปล่า....

ตนตาบอดรักกันได้ยังไงนะ... เพราะคนตาบอด...ไม่เคยรู้เลยว่า...

คนรักของเขา..มีหน้าตาเป็นอย่างไร.. คนตาบอด..จะรู้จักก็เพียงจิตใจของคนรักของเขาเท่านั้น...

เมื่อเขามีความพอใจกันและกัน.... ไม่มีเกียรติยศ ศักดิ์ศรี

ให้กังวลใจ...เพราะต่างคนก็ต่างไม่มีสิ่งนี้... ต่างคน..ต่างก็ไม่มีเงิน...

ตาสองข้าง ปิดสนิท....แต่เปิดใจเข้าหากัน.. คนสองคนที่อยู่ด้วยกัน ด้วย " ใ จ " ล้วนๆ...

ความรัก....ก็เกิดจากตรงนั้น...


คนตาบอด พาคนที่เขารัก ไปด้วยกันทุกหนทุกแห่ง...

คนตาบอด ไม่เคยกลับบ้านดึก...

คนตาบอด ออกจากบ้านพร้อมกัน...และกลับถึงบ้านพร้อมกัน...

พวกเขาเคยแยกกันบ้างหรือเปล่านะ.... ?


คุณรู้หรือเปล่า.....คนตาบอด จับมือของคนที่เขารักไว้เสมอๆ เกือบตลอดทั้งวัน...

คุณเคยทำอย่างเขาบ้างไหม... ?



เรากลับมานึกถึงความรักของคนที่ตาดี...

หลายๆ คน มีเกียรติยศ หน้าที่การงานที่ดีเหลือเกิน...

หลายๆ คน ทั้งหล่อ ทั้งสวย...ทั้งรวย ทั้งฉลาด...

แต่พวกเราหลายๆ คนกลับต้องมาเสียใจเพราะความรัก...


หรือว่าพวกเรามองเห็นกัน....เพื่อจะเรียกร้องสิ่งที่เราต้องการให้มากขึ้น....

เอ....พวกเราคาดหวังอะไรจากคนที่เรารัก....มากเกินไปหรือเปล่านะ...


อนาคตของคนตาบอด..อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้...

ดูเหมือนเขาจะ...สงสัยก็เพียงแต่ว่า...

วันพรุ่งนี้...จะมีคนใจบุญซักกี่คน...

ที่ทำให้พวกเขากลับบ้านด้วยกันอย่างมีความสุข....

วันพุธที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553





กาลครั้งหนึ่ง...
มีเด็กชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า 'ความรัก'
ความรักไม่รู้ว่าเขาเกิดขึ้นมาได้อย่างไร เขาไม่เคยเห็นผู้ให้กำเนิด
'ความรัก' เกิดมาท่ามกลางความมืดมนและว่างเปล่า...


ความรักเฝ้าตามหาอะไรบางอย่างที่ทำให้ตัวเขารู้สึกไม่เหน็บหนาว
เขาอ้างว้าง เขาสับสน เขาอยู่คนเดียวมานานเกินพอ...
...เขารู้สึกว่าอะไรยังขาดหายไป


ความรักเริ่มออกเดินทางบนถนนสายที่ไม่มีจุดเริ่มต้น...
ถนนสายนี้ทอดยาวไกลไปในความมืดมิด...และดูท่าไม่มีที่สิ้นสุด
ความรักเริ่มท้อใจ...เมื่อไหร่เขาจะเจอเพื่อนร่วมทางเสียที...


แสงสว่างเล็กๆ กระพริบพราวท่ามกลางความมืดรอบกาย แล้วหายไป...
ความรักดีใจมาก ในที่สุดก็มีแสงสว่างจุดขึ้นมาแล้ว
เขาเดินเข้าใกล้...และพบกับใครคนหนึ่งที่นั่งกอดเข่าอยู่เดียวดาย

...เธอคนนั้นคือ 'ความจริงใจ'...


ความจริงใจบอกกับความรักว่าเธอถูกสั่งให้มาเฝ้ารอใครสักคน...
เธอนั่งอยู่ตรงนี้นานแล้ว...นานจนแทบจะหมดหวัง...
เธอเห็นแสงสว่างอยู่ไกลๆ...และความรักก็เข้ามาหาเธอ


ทั้งสองส่งยิ้มให้กัน...ไม่ต้องให้มีใครบอกเขาก็รู้ พวกเขาทั้งคู่ต้องก้าวไปด้วยกัน...
ความรักส่งมือให้ความจริงใจจับเอาไว้ แล้วพวกเขาก็เริ่มก้าวเดิน...


ก้าวที่ทั้งสองเดินไปค่อยๆย่างอย่างช้าๆ...ไม่รีบร้อน
อาจจะมีมรสุมพัดกระหน่ำเข้ามาบ้างแต่มือที่จับกันเอาไว้ไม่เคยปล่อย... ผ่านลมที่โหมกระหน่ำ
ผ่านความมืดและความเหน็บหนาว... ผ่านหลายๆสิ่งมาด้วยกัน


และแล้วก็มีเด็กน้อยๆสองคนจูงมือกันเข้ามา...
เด็กน้อยคนหนึ่งที่ดูบอบบางและอ่อนแอราวกับจะล้มลงได้ทุกเมื่อ
แต่อีกคนกลับดูเข้มแข็ง...และคอยปกป้องอีกคนเสมอ
พวกเขาแนะนำตัวว่าเขาคือ 'ความประทับใจ' และ 'ความผูกพัน'


ความรักและความจริงใจอุ้มเด็กทั้งสองมาแล้วร่วมเดินบนเส้นทางไปด้วยกัน...
เส้นทางที่เคยมืดสนิทเริ่มมีแสงจางๆส่องรำไร... ถนนสายที่ดูยาวไกลไม่สิ้นสุด ตอนนี้กลับเห็นปลายทางสว่างริบหรี่...

...ในใจของพวกเขาเกิดความหวัง...เส้นทางที่พวกเขารอคอยใกล้เข้ามาถึงแล้ว


แต่แล้ว! ก็มีเงาทะมึนมาทาบทับ เงาปีศาจสองตัวโอบล้อมพวกเขาเอาไว้
เจ้าปีศาจแนะนำตัวเองว่ามันคือ 'ความแตกร้าว' และ 'ความเศร้า'


...พวกมันต้องการจะจับความรักไป...


เด็กน้อยที่ชื่อความประทับใจร้องไห้จ้า มันกลัวเหลือเกิน ยิ่งร้องไห้ ร่างบอบบางนั้นยิ่งจางลงราวกับจะสลายไป...
ความผูกพันโผเข้ากอดความประทับใจแน่น... เขาค่อยๆปลอบจนความประทับใจหยุดสะอื้น...


ร่างกายของเด็กน้อยนั้นกลับมามีรูปร่างดังเดิม...
ในขณะที่ปีศาจทั้งสองตนมีสีหน้าตื่นกลัว...ร่างของมันเองที่กำลังสลายไปช้าๆ


ความรักกับความจริงใจเห็นดังนั้นจึงกอดเด็กน้อยทั้งสองแน่น ร่างทั้งสี่กอดกันกลมเกลียวเป็นหนึ่งเดียว ความแตกร้าวและความเศร้ากรีดร้อง...


...แล้วมันก็สลายไป


ทั้งสี่ส่งยิ้มให้กัน...พวกเขาทำสำเร็จแล้ว!



ทันใดนั้นเอง... แสงสว่างก็แยงจ้าไปทั่ว... ความรักรู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังลอยขึ้นช้าๆ...
ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณู...

เสียงปริศนาที่มีชื่อว่า 'ความสุข' ดังก้อง...


"พวกเจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม? ว่าทำไมข้าถึงให้พวกเจ้ามาเดินทางร่วมกัน...


...นับตั้งแต่วันนี้ไป...พวกเจ้าจะรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ข้าจะให้ชื่อของพวกเจ้าว่า 'ความสัมพันธ์' "



...ทั้งสี่ถูกรวมเป็นคนใหม่คนเดียวกัน...ร่างกายที่ดูแข็งแกร่งและมั่นคงกว่าเดิม...และพร้อมเผชิญกับทุกปัญหา...

พวกเขาเข้าใจแล้วว่า...เขาเกิดมาทำไม...

มีความรัก ความจริงใจ จึงเกิดความประทับใจ แล้วกลายเป็นความผูกพัน
บางครั้งอาจจะมีปัญหาบางอย่างที่ทำให้เกิดความแตกร้าวและความเศร้า อาจจะทำให้ความประทับใจลดน้อยลง
แต่ความผูกพันก็ยังเหนี่ยวรั้งทุกอย่างเอาไว้...

...แต่สุดท้าย ทุกอย่างจะผ่านไปได้ต้องมีพื้นฐานคือความรักและความจริงใจ... นี่แหล่ะค่ะ ความสัมพันธ์ของคนส

ความรักกับความผูกพัน

มาแล้ว...หลังจากการเจ็บป่วยที่ไม่มีวันลืมของก้อย ขอบคุณซาวน่าอย่างแรงกล้าที่ทำให้ก้อยทรุด และตัดสินใจที่จะผ่าตัด

ไม่งั้นคงยังดื้อรั้นที่จะฝืนต่อไป ที่จะไม่ผ่า เอิ๊กๆๆๆ ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี ปลอดภัยทุกอย่างเหมือนตายแล้วเกิดใหม่อีกครั้ง

ขอขอบคุณ ครอบครัวของก้อย ที่ให้การดูแลเป็นอย่างดี รวมทั้งพี่ๆน้องในบอร์ดทุกคน

และ แม็กสุดที่รักของก้อยด้วยที่ส่งกำลังใจผ่านหัวใจก้อยมาเสมอ อิอิ

วันนี้มีบทความมานำเสนอ เรื่องความผูกพันกับความรักนะคะลองอ่านกันดูนะ



"ความรัก" กับ "ความผูกพัน" ต่างกันอย่างไรหนอ?

ความรัก..กับ ความผูกพัน หน้าตาคล้ายกัน ..

เหมือนซ้าย - ขวา แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่ ...

รู้สึกว่า .. คิดถึง .. แล้วมาหา คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. เคยมาหา .. เลยมาหา คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. หิว .. แต่อยากรอ คือ .. รัก

รู้สึก ว่า .. อิ่มแล้ว .. อยากเอามาฝาก คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. อยากให้เวลากัน และกัน คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. อยากใช้เวลา ด้วยกัน คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. หงุดหงิด คือทำให้อีกคนไม่สบายใจ คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. โกรธคือทำให้อีกคนสำนึกบ้าง คือ .. ผูกพัน

รู้สึกว่า .. ไม่มี นาทีไหนไม่คิดถึง คือ .. รัก

รู้สึกว่า .. นาทีไหนที่ว่างจะคิดถึง คือ .... ผูกพัน

ขอบคุณเหลือเกิน .... ความผูกพัน .. ที่ทำให้รัก

ขอบคุณเหลือเกิน .. รักที่เป็นมากกว่า .. ความผูกพัน

ว่าแต่คุณเคยไหม? ที่รักใครคนหนึ่ง ด้วยความรู้สึก ว่า ..

เคยผูกพันเหมือนเคยรักกัน ..

แล้วพลัดพราก ต้องมาตามหากันเป็นแรมปี

ถ้าเคยรู้สึกอย่างนี้ ยามที่มองแววตาใครคนนั้น ..

แล้วรู้สึกอยากอยู่ข้าง ๆ

เพื่อคอยกางแขนปกป้องและดูแลไปตลอดชีวิต

ความรู้สึกนั้น .. เรียกว่า รักและผูกพัน

ความรู้สึกที่ .. มิอาจพรากจากกัน ได้อีกแม้เพียงหนึ่งเสี้ยววินาที …….

เพราะฉะนั้น เราควรจะรู้สึกทั้งรักและผูกพันกับคนที่เรารักนะคะ แล้วจิไปด้วยกันยืนยาว อิอิ

วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

ความสุขที่ยิ่งใหญ่ของก้อย



ก้อยทำอะไรพิเศษมาให้กับคนพิเศษของ ก้อยในวันวาเลนไทน์ด้วย อิิอิ หลายคนอาจจะมองว่ามันเล็กน้อยกับการทำแบบนี้ แต่ก้อยคิดว่ามันยิ่งใหญ่สำหรับก้อย และมันทำให้ก้อยมีความสุขเมื่อก้อยได้ทำหลายๆสิ่งให้คนที่ก้อยรัก และทำไปโดยไม่เคยคิดว่าจะได้อะไรตอบแทนจากเขา เพราะแค่เขารับรู้และดีใจกับสิ่งที่เราทำให้นั่นมันก็คือความสุขของก้อย (ขอให้เรารักกันตลอดไปนะแม็กซี่ อิอิ ) มาดูกันเลยดีกว่าว่าเป็นไร ......... มันกะคือบันทึกย่อแต่ละคำพูดที่แฟนก้อยเปลี่ยนแสนจะบ่อยที่ใช้ใน MSN ซึ่งก้อยกะคิดว่าคนบ้าไรจิเปลี่ยนทุกวันขนาดนี้ อิอิ แต่มานั่งคิดว่าคนที่บ้ากว่าสงสัยจิเป็นก้อย เพราะบ้าอะไรแค่คำบันทึกย่อ ก็เอามานั่งจดนั่งจำและทำดิสเพลย์ออกมาอะ 5555 กะมันเป็นความสุขนี่นาาาาา มาดูกันดีกว่าว่ามีไรบ้าง อิอิ ขอบอกว่าทำเองทุกรูป มิได้ลอกเลียนแบบใครทั้งเส้นนน เป็นคำพูดที่ํธรรมดาแต่ว่าโดนนนนนนใจ
















อยากจะเอื้อนเอ่ยก่อนวันวาเลนไทน์


ขณะนี้เวลา 05.01 นาทีของวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2553 หลายคนอาจตื่นแล้วเพื่อเตรียมพร้อมที่จะไปเริ่มเช้าของวันใหม่ของการทำงาน แต่สำหรับก้อยยังไม่ได้นอนเลย 5555

พรุ้งนี้ 14 กุมภาพันธ์ 2553 เป็นวันวาเลนไทน์ แถวบ้านเรียกวันแห่งความรักนะคะ อิอิ ก็สำหรับคนที่มีคนรักแล้วและได้อยู่กับคนที่เรารักก็ต้องน่าอิจฉาเป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับคนที่ยังไม่มีคนรัก ก็ขอให้เจอคนที่รักในวันวาเลนไทน์ปีนี้ด้วยนะคะ...

สำหรับก้อยนั้น วันวาเลนไทน์ปีนี้ เป็นปีที่พิเศษที่สุดดดดดดดด ถึงแม้จะไม่ได้อยู่กับคนที่เรารัก แต่เราไม่เคยคิดว่าเราห่างกันไกลแม้แต่น้อย เรายังคงคุยกันทุกวัน มีหวานบ้าง แหวกแนวบ้าง ตามประสาคนรักกัน ไม่มีของขวัญพิเศษ ไม่มีดอกไม้ช่่อใหญ่ แต่สิ่งที่ก้อยอยากได้จากคนที่ก้อยรักนั้น ไม่ใช่สิ่งของที่มีค่าเหมือนคู่อื่น แต่ก้อยอยากได้ความรักที่จริงใจ ที่เขาตอบแทนก้อยและให้ก้อยด้วยใจของเขา ถึงแม้มันจะเป็นแค่คำพูดที่เราพูดกันเสมอ อาจดูซ้ำซาก แต่สำหรับผู้หญิงคนนี้ มันคือกำลังใจและความสุขที่ทำให้ก้อยยิ้มได้ หัวเราะได้ และ ทำให้เหงาได้เช่นกันเมื่อเราคิดถึงเขามาก อิอิ

การที่เรารักใครสักคนหนึ่งสำหรับก้อยนั้น รักก็คือรัก เราไม่จำเป็นต้องไปนั่งหาเหตุผลว่าทำไมเราถึงรักคนๆนี้ได้ เมื่อใดที่เราหาเหตุผลได้ว่าเรารักเขาเพราะอะไร เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเขาไม่สามารถที่จะเป็นไปได้อย่างเหตุผลที่เราคิด มันจะทำให้เรารักเขาน้อยลงหรือเปล่า เพราะฉะนั้นอย่ามีเลยดีกว่าเหตุผล แค่ฉันรักเธอ เธอรักฉัน และเรารักกันก็พอ นี่ละเหตุผลสำคัญที่สุดของความรัก

หลายคู่เลิกกันเพราะมีเหตุผลเข้ามาในความรัก ... ถ้าเราคิดว่าเหตุผลที่ชอบคนๆหนึ่งเพราะว่า เธอคุยเก่ง น่ารัก สวย เพียบพร้อมทุกอย่าง ถ้าหากวันหนึ่ง เธอคนนั้นพูดไม่ได้ ไม่น่ารักและไม่สวยเหมือนเดิม ไม่เพียบพร้อมเหมือนเดิม เมื่อเธอไม่สามารถเป็นอย่างที่เราเคยคิดได้นั้น มันจะทำให้คุณมองเธอในแง่ลบลง? เพราะฉะนั้นเหตุผลของความรักเป็นตัวที่ทำให้เกิดอุปสรรคของความรักขึ้นเสมอ

สุดท้ายและท้ายสุด ก็ขอให้ทุกคนรักกันยืนยาว และสมหวังกันทุกคู่ไปนะคะ ปัจจุบันนี้ชายหญิงมีจำนวนไม่เท่ากัน หากคุณรอที่จะเจอเนื้อคู่คุณอาจจะต้องขึ้นคานทั้งชีวิต เนื้อคู่ไม่ได้อยู่ที่ฟ้าดินกำหนด แต่คุณทั้งสองจะเป็นคนกำหนดว่าคนทีคบอยู่นั้นใช่เนื่อคู่ของคุณหรือไม่ หากรักเขาและเขาก็รักคุณ คุณก็คือเนื้อคู่ของกันและกัน

อย่ารักคนๆหนึ่งที่หน้าตา...เพราะมันสามารถร่วงโรยตามธรรมชาติ
อย่ารักคนๆหนึ่งเพราะคิดว่าเขาดีทุกอย่าง...เพราะเมื่อเขาทำผิดขึ้นมาคุณจะมองเขาในแง่ไม่ดีและอาจจะไม่ให้อภัยเขาได้
อย่ารักคนๆหนึ่งเพราะคิดว่าเขามี...เพราะถ้าวันหนึ่งเขาไม่มีคุณอาจทิ้งเขาไปได้
อย่ารักคนๆหนึ่งเพราะคิดว่าเขาทำดีกับคุณทุกอย่าง เป็นห่วง เอาใจใส่ ดูแลทุกอย่าง...เพราะถ้าวันหนึ่งเขาไม่สามารถที่จะทำได้ คุณจะทำอย่างไร

รักนั้นสำคัญที่ใจเรา เราจะมองเค้าอย่างไร ขึ้นอยู่กับเรา เขาอาจมีทั้งด้านดีและด้านลบ
นี่ไม่ใช่หรอที่ทำให้เรารักเขาเพราะเขาเป็นคนแบบนี้... แล้วจะไปหาเหตุผลทำไมกันว่ารักเพราะอะไร หากบังเอิญเขาถามเราก็ตอบไปว่า " ก็รักที่เป็นอยู่นี่ละ ไปนั่งนึกดูสิว่าเป็นยังไง" เขาก็จะเลิกถามคุณ เพราะก้อยเชื่อว่าเขาคงไม่ไปนั่งสำรวจตัวเขาเองหลอกว่าเขาทำอะไรทำไมคุณถึงรักเขา เพราะเขาคงขี้เกียจ 5555 ( เป็นความคิดที่ดีใช่ไหมคะ)


สัญญานะว่าจะรักกันตลอดไป






รวมกริตเตอร์น่ารัก ต้อนรับวาเลนไทน์










เอะๆๆทำไมคุ้นๆๆ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อิอิ คุ้นตาและคุ้นใจที่สุด มะใช่น้ำเน่ากับเงาจันทร์นะ